Włodzimierz Bednarski

„Biblia nie podaje”

dodane: 2013-08-03
Świadkowie Jehowy pośrednio przyznają, że ich nauki nie opierają się na Biblii. Wielokorotnie piszą, że Biblia o czymś nie uczy, nie mówi, nie wspomina, a jednak Towarzystwo Strażnica buduje jakąś konstrukcję ddoktrynalną na tych brakach informacji.

„Biblia nie podaje”

 

         Towarzystwo Strażnica wielokrotnie pisze o czymś, że Biblia tego nie omawia, nie zabrania, a jednak ono wprowadza zakaz dotyczący danego zwyczaju. Postaramy się w tym artykule zebrać najważniejsze tego typu stwierdzenia wypowiedziane przez organizację Świadków Jehowy. Równocześnie wskażemy na teksty przeciwstawne, prezentowane przez Towarzystwo Strażnica. Podzielimy je na grupy według tematów.

 

Boże Narodzenie i urodziny

 

         „Biblia nie zawiera wyraźnego zakazu świętowania dnia urodzin” (Strażnica Rok CIII [1982] Nr 8 s. 24).

 

         Jednocześnie Towarzystwo Strażnica uczy:

 

         „Jednakże w Biblii nie nakazano obchodzić urodzin Syna Bożego – ani żadnej innej osoby” (Strażnica Nr 24, 2002 s. 6).

 

Wielkanoc

 

         „To prawda, że Biblia nie zawiera wyraźnego zakazu świętowania w rocznicę wskrzeszenia Jezusa” (Przebudźcie się! Nr 4, 1992 s. 8).

 

         Jednocześnie Towarzystwo Strażnica uczy:

 

„A zatem obchodzenie takich świąt, jak Boże Narodzenie bądź Wielkanoc, zabronione jest słowami apostoła Pawła: »Nie możecie pić kielicha Pańskiego /Jehowy, NW/ i kielicha demonów...«. - 1 Kor. 10:21” (Strażnica Nr 17, 1970 s. 18).

 

Jezus Michałem

 

w Biblii nie powiedziano wprost, iż archanioł Michał to Jezus...” (Przebudźcie się! Nr 3, 2002 s. 17).

 

         Jednocześnie Towarzystwo Strażnica uczy:

 

„Zatem okoliczność, że Michał jest archaniołem, czyli naczelnikiem aniołów, że powstaje, aby królować, oraz że kieruje wyrzuceniem Szatana z nieba po narodzeniu Królestwa Bożego, prowadzi do jednoznacznego wniosku: »Michał, wielki książę« - to nikt inny, tylko sam Jezus Chrystus (Dan. 12:1)” (Strażnica Rok CVI [1985] Nr 11 s. 27).

 

 

Jezus Bogiem

 

         „Pismo Święte nie twierdzi, jak powiadają niektórzy, iż »sam Bóg« zstąpił na ziemię” (Strażnica Rok CV [1984] Nr 14 s. 20).

 

         Jednak kiedyś Towarzystwo Strażnica na podstawie Biblii pisało co innego:

 

      „Nigdy nie było, nigdy nie będzie i nigdy nie mogło być lepszego i zupełniejszego objawienia Boga ludziom, jak w osobie Chrystusa Pana; bo On »stał się ciałem,« był »Bogiem objawionym w ciele.« (1 list do Tym. 3:16)” („Pojednanie pomiędzy Bogiem i człowiekiem” 1920 s. 84).

 

Chrzest dzieci

 

Pismo Święte nie ustala konkretnej granicy wieku dla kandydatów do chrztu” (Strażnica Nr 7, 2006 s. 27).

 

         Jednocześnie Towarzystwo Strażnica uczy:

 

„Nie wiadomo dokładnie, od kiedy zaczęto chrzcić dzieci, ale z całą pewnością ten zwyczaj pojawił się po śmierci apostołów Jezusa Chrystusa” (Strażnica Nr 17, 1961 s. 9).

 

Szczepienia

 

         „Zatem zdaje się brakować wszelkich zastrzeżeń z przyczyn biblijnych w stosunku do szczepienia. (...) Nauka medyczna rzeczywiście twierdzi, że szczepienie istotnie udziela krwi odporności na chorobę, przeciw której dana osoba była szczepiona” (Strażnica Nr 11, 1953 s. 14  [ang. 15.12 1952 s. 764]).

 

         Ale wcześniej Towarzystwo Strażnica nauczało też na podstawie Biblii następująco:

 

„Szczepienie jest bezpośrednim pogwałceniem wieczystego przymierza, jakie Bóg zawarł z Noem po potopie” (ang. Złoty Wiek 04.02 1931 s. 293);

 

„ze względu na to, iż szczepionka jest wstrzykiwaniem substancji zwierzęcych bezpośrednio do strumienia krwi, należy ją uznać za pogwałcenie Prawa Jehowy...” (ang. Złoty Wiek 24.04 1935 s. 465).

 

Przeszczepy

 

„Zdaniem Świadków Biblia nie wypowiada się bezpośrednio w sprawie przeszczepiania rozmaitych organów, toteż decyzję co do transplantacji rogówki, nerki lub innych narządów musi powziąć każdy z nich sam” (Przebudźcie się! Rok LXIV [1983] Nr 3 s. 12; por. podobne zdanie w broszurze pt. Jak krew może ocalić twoje życie 1990 s. 28 [ed. 2009 s. 27-28]).

 

         Ale wcześniej Towarzystwo Strażnica nauczało też na podstawie Biblii następująco:

 

„Czy istnieje jakieś oparte na Piśmie świętym zastrzeżenie co do ofiarowania swego ciała na badania medyczne albo przyjmowania z takiego źródła narządów celem ich przeszczepienia? (...) Bóg pozwolił ludziom jeść mięso zwierzęce i podtrzymać życie ludzkie przez zabieranie życia zwierzętom, chociaż nie wolno im było spożywać krwi. Czy to obejmowało również jedzenie mięsa ludzkiego, podtrzymywanie życia za pomocą ciała czy części ciała innego człowieka, żywego czy umarłego? Żadną miarą! To byłby kanibalizm, ludożerstwo, czym brzydzi się każdy cywilizowany lud na świecie” (Strażnica Nr 14, 1968 s. 13 [ang. 15.11 1967 s. 702]).

 

Transfuzja krwi

 

„Niektórym ludziom trudno jest zmieniać raz przyswojone zapatrywania. Mają zastrzeżenia do zmian w zrozumieniu pewnych tekstów biblijnych czy określonego sposobu postępowania. Na przykład począwszy od lat czterdziestych bieżącego stulecia świadkowie Jehowy nie godzą się na oddawanie swej krwi ani na przyjmowanie transfuzji, podczas gdy przedtem nie robili z tego żadnej kwestii” (Strażnica Rok XCIV [1973] Nr 11 s. 17).

 

         Ale później Towarzystwo Strażnica nauczało też na podstawie Biblii następująco:

 

„W ROKU 1945 Świadkowie Jehowy zrozumieli, że przetaczania krwi nie da się pogodzić z tym, co o jej stosowaniu mówi Pismo Święte. (...) Świadkowie Jehowy odmawiają więc przyjmowania transfuzji krwi, co w przeszłości prowadziło do licznych konfliktów z niektórymi pracownikami służby zdrowia” (Przebudźcie się! Nr 12, 1993 s. 24).

 

Oczekiwany ‘koniec’

 

         „Jednakże »koniec« przepowiedziany w Piśmie Świętym nie ma żadnego związku z rokiem 2000. Biblia nie zawiera nawet najmniejszej wzmianki przypisującej jakieś szczególne znaczenie dacie, która według kalendarza gregoriańskiego będzie zakończeniem drugiego tysiąclecia” (Przebudźcie się! Nr 9, 1998 s. 21).

 

         Jednak wcześniej w artykule pt. „XX wiek w proroctwie biblijnym” Towarzystwo Strażnica tak pisało:

 

„Mówi ona [Biblia] jednak także i o tym, że pewna grupa ludzi miała obwieszczać sprawiedliwe rządy Boże, nadto mówi o wojnie, którą Bóg ma prowadzić przeciwko wszelkiemu złu, o raju, w który ma być potem przekształcona cała ziemia, oraz o tym, że w owym raju nie będzie śmierci. Wszystko to według Biblii, ma się urzeczywistnić w XX wieku” (Przebudźcie się! Nr 11 z lat 1960-1969, s. 12);

 

         „Biblia przepowiada, że ten niebiański rząd, który objął już władzę, właśnie w XX wieku oczyści ziemię z wszelkiego zła” (jw. s. 13);

 

         „O jakim dniu mówił Jezus? Czy o wybuchu trzeciej wojny światowej? Nie. Sofoniasz nazywa ten dzień w 2 rozdziale, wierszu 3 (NW), dniem ‘gniewu Jehowy’. W 16 rozdziale Objawienia, wierszach 14 i 16 (Kow) określono go jako wielki dzień Boga Wszechmogącego, zwany ‘po hebrajsku Armagedon’. Wojna ta zostanie stoczona w XX wieku. Proroctwo o niej spełni się tak dokładnie, jak się spełniły proroctwa o wojnach światowych, głodach, trzęsieniach ziemi itd. Proroctwo to wypełni się za życia obecnego pokolenia” (jw. s. 13).

 

Hazard

 

         „Biblia nie zawiera żadnego konkretnego przykazania zabraniającego hazardu” („Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego” 1995 s. 180).

 

„W Biblii nie ma żadnej bezpośredniej wzmianki o grach hazardowych” (Strażnica Rok XCIV [1973] Nr 15 s. 6).

 

Jednocześnie Towarzystwo Strażnica uczy:

 

„Jak się wypowiada Pismo Święte w sprawie hazardu? Czy na przykład chrześcijanin może stawiać niewielkie sumy, grając w karty tylko dla rozrywki? (...) Jeżeli więc ktoś zaczyna się wciągać w hazard i wykazuje niewątpliwą skłonność do chciwości albo wydaje złe owoce związane z hazardem, starsi zechcą go poratować. Widząc takie niebezpieczne oznaki popadania w zachłanność, mogą udzielić rady na osobności lub publicznie (...). A jeśli ktoś nie przejawia skruchy i dalej podąża w obranym kierunku, może nawet zajść potrzeba wykluczenia go ze zboru, zgodnie ze wskazaniami Słowa Bożego, które mówi: »Usuńcie spośród siebie niegodziwca«” (Strażnica Rok CIII [1982] Nr 6 s. 22, 24).

 

Dusza nieśmiertelna

 

         „Kto w takim razie wymyślił pogląd, że duchowa część człowieka żyje dalej po śmierci ciała? Jak się już przekonaliśmy, Słowo Boże tego nie uczy” (Prowadzenie rozmów na podstawie Pism 2001 s. 338).

 

         Jednocześnie Towarzystwo Strażnica twierdzi, że według Biblii szatan wymyślił naukę o duszy:

 

„(...) w 1 Mojżeszowej 3:4: »I rzekł wąż do niewiasty: ‘Żadną miarą nie umrzecie śmiercią’« (Wu). Z tego widać, że nauka o wrodzonej duszom ludzkim nieśmiertelności pochodzi od węża Diabła” („Niech Bóg będzie prawdziwy” 1954 [ang. 1952] rozdz. 6, akapit 21).

 

„Biblia demaskuje również głównego inspiratora nauk o nieśmiertelności duszy oraz o reinkarnacji; jest nim Szatan Diabeł, »ojciec kłamstwa« (Jana 8:44; por. Rodzaju 3:4)” (Strażnica Nr 22, 1990 s. 28).

 

Używanie przemocy

 

Biblia nie zabrania wystąpienia w obronie własnej” (Przebudźcie się! Nr 6, 2008 s. 11).

 

         „Nie twierdzi tutaj, że w razie napaści nie wolno bronić siebie ani swej rodziny” („Największy ze wszystkich ludzi” 1991 rozdz. 35).

 

         Równocześnie Towarzystwo Strażnica pisze:

 

„Co więcej, Świadkowie Jehowy stronią od przemocy, ponieważ są posłuszni biblijnej radzie: »Starajcie się o pokój ze wszystkimi« (Hebr. 12:14)” (Strażnica Rok XCIX [1978] Nr 3 s. 23).

 

         „Świadkowie odrzucają wszelkie formy przemocy i poddają się kierownictwu ducha Jehowy” (Strażnica Nr 10, 2006 s. 22).

 

Figury i obrazy

 

         „Pismo Święte nie zabrania wykonywania rzeźb ani malowania obrazów w celach artystycznych (1 Królów 7:18, 25)” (Strażnica Nr 18, 2004 s. 25).

 

         Równocześnie Towarzystwo Strażnica podaje co czynią Świadkowie Jehowy z wcześniejszymi swoimi obrazami, które mogliby traktować jako dzieła artystyczne:

 

„Kiedy Rodrigue poznał biblijny punkt widzenia na używanie wizerunków, poczynił stanowcze kroki - usunął z pokoju gościnnego i zniszczyłobrazMarii” („Rocznik Świadków Jehowy 1994” s. 128);

 

         „Chociaż Świadkowie Jehowy nie mają dziś prawa niszczyć obrazów i rzeźb będących własnością innych ludzi, to jednak ten dany Izraelowi nakaz jest dla nich wzorem, jak powinni się zapatrywać na wizerunki, które są ich własnością i którym kiedyś oddawali cześć” („Prowadzenie rozmów na podstawie Pism” 2001 s. 213).

 

Strażnica bez natchnionych wypowiedzi i dogmatów

 

         „Strażnica nie twierdzi, że zawiera natchnione wypowiedzi; nie jest też dogmatyczna” (Przebudźcie się! Nr 4, 1993 s. 4).

 

         Jednak w innych publikacjach Towarzystwo Strażnica podaje:

 

         „Literatura ta jest oparta na Słowie Bożym, dlatego podawane w niej pouczenia nie pochodzą od ludzi, lecz od Jehowy” (Strażnica 15.09 2010 s. 13).

 

         „Chociaż powszechnie znano go jako sędziego Rutherforda, w sercu zachowywał pokorę. Na przykład pewnego razu wypowiedział kilka dogmatycznych twierdzeń o tym, czego chrześcijanie mogą się spodziewać w roku 1925. Kiedy jego oczekiwania nie potwierdziły się, pokornie przyznał wobec bruklińskiej rodziny Betel, że się ośmieszył” (Strażnica Nr 23, 1993 s. 18).

 

Ciało Kierownicze

 

„Dlaczego starszych, którzy nadzorują działalność świadków Jehowy, określamy mianem »ciała kierowniczego«?  Samego określenia »ciało kierownicze« nie znajdziemy w Piśmie świętym” (Strażnica Rok XCIV [1973] Nr 5 s. 23).

 

         Z tych kilkunastu wypowiedzi widzimy, że organizacja Świadków Jehowy traktuje Biblię instrumentalnie. Jak potrzeba coś podeprzeć Biblią, to nie zawsze podpiera nią swoje nauki. Jak Biblia nie twierdzi czegoś, to organizacja ta dla odmiany naucza inaczej.

         Na zakończenie popatrzmy jakiej rady udziela Towarzystwo Strażnica swoim głosicielom, gdy ktoś chce od nich argumentów z Biblii potwierdzających jakieś nauki Świadków Jehowy:

 

         „Niekiedy spotkać się można z taką wypowiedzią: »Dopóki nie pokażecie mi w Biblii czegoś konkretnego na temat tytoniu [lub podobnych produktów], będę go nadal używał«. Czyż jednak nie można by równie dobrze mówić, że skoro Biblia nie zabrania wyraźnie rzucania śmieci za płot sąsiada, to nie ma w tym niczego złego?” (Strażnica Rok XCIV [1973] Nr 15 s. 9).

 

Długość włosów i spódnicy

 

„Biblia nie zawiera szczegółowych przepisów, które by określały na przykład przyzwoitą długość włosów albo spódnicy. Niemniej jednak natchniony apostoł udziela trafnych wskazówek, które szczerym, oddanym Bogu chrześcijanom, jak również zborowi, pozwalają się zorientować, kiedy moda czy zwyczaj są stosowne i właściwe” (Strażnica Rok XCV [1974] Nr 9 s. 6).

 

         Pomimo powyższego zapewnienia, Towarzystwo Strażnica nie toleruje „nieprzyzwoitej” długości włosów i zbyt krótkich spódnic:

 

„Obcisłe spodnie bywają niestosowne u mężczyzny, podobnie jak krótka lub przylegająca suknia może być nieskromna u niewiasty. Czy siostra z powodu krótkiego ubioru ma trudności, gdy się pochyla lub stara przyzwoicie usiąść na zebraniu?” (Strażnica Rok XCVII [1976] Nr 12 s. 9).

Zgłoś artykuł

Uwaga, w większości przypadków my nie udzielamy odpowiedzi na niniejsze wiadomości a w niektórych przypadkach nie czytamy ich w całości

Komentarze są zablokowane