Pal Chrystusowy w 1932 r.???

Pal Chrystusowy w 1932 r.???

         Towarzystwo Strażnica od 1936 roku zaczęło zwalczać krzyż. W Strażnicy Nr 10, 1995 s. 20 zamieściło ono takie oto zdanie:

         „Książka Bogactwo, opublikowana przez Towarzystwo w roku 1936, wykazała jednak, że Jezus Chrystus nie został zgładzony na krzyżu, lecz na pionowym słupie, czyli palu”.

         W innej znanej publikacji Świadkowie Jehowy napisali:

         „W roku 1936 podano dowody, że Chrystus nie umarł na krzyżu wykonanym z dwu poprzecznych belek, lecz na palu” („Świadkowie Jehowy - głosiciele Królestwa Bożego” 1995 s. 200).

         Po takich oświadczeniach Towarzystwa Strażnica dla wielu osób niezrozumiałą staje się ilustracja zamieszczona w broszurze Świadków Jehowy z 1932 roku pt. „Co jest prawda?” (s. 56). Przedstawia ona przybitego do pala Chrystusa i bijącą od jego ciała światłość. U jego nóg stoją: uczony trzymający książkę z napisem ‘Darwin’, rzucający zarazem Biblię i patrzący na to pochylony biskup z pastorałem. Między nimi siedzi na książkach małpa. Ilustracja ma tytuł „Teorja o ewolucji czy Chrystus?”.

         Jak pogodzić ilustrację z 1932 r. z wprowadzeniem nauki o palu w 1936 r.?

         Otóż wydaje się, że rysunek z Jezusem na palu z 1932 r. jest jakąś krytyką liberalnych uczonych, którzy odrzucali krzyż (wcześniej niż Świadkowie Jehowy) i okup Chrystusa.

         Potwierdzeniem tego są słowa z omawianej broszury, które są jakby komentarzem do tej ilustracji:

         „Niektórzy duchowni nauczają, że przelana na Golgocie krew Jezusa Chrystusa nie przedstawia dla ludzi żadnej wartości. Mówią oni wprawdzie, że Jezus był dobrym człowiekiem, że powinno się czerpać zeń przykład i wzór do naśladowania i że to samo może człowieka zbawić. Taka nauka jest zupełnie błędna i odbiera cześć Bogu” („Co jest prawda?” 1932 s. 53).

         Nawiasem mówiąc Towarzystwo Strażnica samo częściowo z czasem odrzuciło swoją naukę o okupie, bowiem w tej broszurze nauczało ono jeszcze, że był on złożony również za Adama:

         „‘Okup’ oznacza ściśle odpowiadającą cenę, a doskonały człowiek Jezus w zupełności odpowiadał doskonałemu Adamowi i mógł się stać jego Zbawicielem” („Co jest prawda?” 1932 s. 55).

         Dziś zaś np. Strażnica Nr 4, 1991 s. 13 podaje:

         „ani Adam, ani Ewa nie są objęci okupem”.

         Co jeszcze potwierdza, że ilustracja Jezusa na palu nie była w 1932 roku nauką Towarzystwa Strażnica, a jakichś liberalnych uczonych chrześcijańskich czy racjonalistów?

         Takim dowodem na to jest to, że w tej broszurze, jak i pozostałych publikacjach z 1932 roku, oraz innych wydanych w latach 1933-1935 nadal Świadkowie Jehowy piszą o krzyżu i ukrzyżowaniu Jezusa. Mało tego, uczą o nim jeszcze w 1936 r. w niektórych broszurach! Oto przykłady:

         „Gdy w te prawdy wierzy, mówi potem do niego Jezus: ‘Jeśli chcesz być moim naśladowcą, musisz się samego siebie zaprzeć, swój krzyż wziąć na siebie i mnie naśladować’, co oznacza, że taki człowiek zobowiązuje się odtąd nie kierować się własnemi swemi samolubnemi życzeniami i skłonnościami, lecz wolą Bożą” („Co jest prawda?” 1932 s. 24-25).

         „Fałszywie oskarżono go o zdradę stanu, skazano i ukrzyżowano. Imię tej słynnej osobistości było Chrystus Jezus” („Co jest prawda?” 1932 s. 43).

         „Tuż przed swem ukrzyżowaniem rzekł Jezus: ‘Maluczko, a świat mnie już więcej nie ogląda’.” („Co jest prawda?” 1932 s. 47).

         „Po wielu stuleciach, gdy Jezusa ukrzyżowano, doniesiono o nim, że był tym, na którego był obrazem Izaak, syn Abrahama” („Wesołe poselstwo” 1932 s. 30; patrz też s. 31, 25).

         „Prasa rozpowszechniła i lud naogół wie też z innych źródeł, że seminaria i wyższe szkoły teologiczne nie nauczają ‘Chrystusa Jezusa ukrzyżowanego’ jako Zbawiciela świata...” („Domowe ognisko i szczęście” 1932 s. 60; patrz też s. 5, 57).

         „Ale trzy lata zgórą po jego ukrzyżowaniu posłał Bóg ewangelję również do pogan” („Wolność” 1932 s. 27; patrz też s. 23).

         „lecz duchowieństwo obstawało za tem, aby w miejsce Jezusa uwolnił Barabbasza, znanego zbrodniarza, i aby Jezusa ukrzyżowano” („Na tamtym świecie” 1933 s. 42; patrz też s. 38, 39, 41).

         „Ważność imienia Jehowy stawiana jest ponad wszystko inne, a to pokazują następujące słowa Jezusa, wypowiedziane przed jego ukrzyżowaniem: ‘Toć jest żywot ...)’ (Jana 17:3)” („Rozdział ludzi” 1933 s. 12-13; patrz też s. 49).

         „Jezus wiernie wykonał to zlecenie i za to, że mówił prawdę, przybito go na krzyżu” („Sprawiedliwy Władca” 1934 s. 7).

         „Jehowa Bóg dopuścił, że go przybito do drzewa czyli ukrzyżowano” („Odbudowa świata” 1934 s. 42).

         „Gdy Chrystus Jezus umarł na krzyżu, ziemia zadrżała” („Wszechświatowa wojna bliska” 1935 s. 62; patrz też s. 20).

         „Ponieważ Jezus był wybrany przez Boga do ustanowienia sprawiedliwego rządu na ziemi i ponieważ głosił prawdę o zamierzeniu Boga, przeto poniósł śmierć krzyżową przez rękę szatana i jego ziemskich przedstawicieli (Jana 18:37; 19:18)” („Rząd - tajenie prawdy. Dlaczego?” 1935 s. 15; patrz też s. 20).

         „Po ukrzyżowaniu Jezusa Saul w dalszym ciągu ostro prześladował prawdziwych naśladowców Jezusa Chrystusa” („Ochrona” 1936 s. 23; patrz też s. 37, 47, 49).

„Od śmierci Jezusa na krzyżu do dnia dzisiejszego wybrał Bóg zastęp ludzi na swoich świadków i dał im sposobność okazania mu nieskazitelności i wierności przez naśladownictwo Jezusa” (Złoty Wiek 16.08 1936 s. 255).

„Jezus umarł na krzyżu jako grzesznik (...) Uczynił on koniec zakonowi przez przybicie go do krzyża, innemi słowy, zniósł go przez przeznaczoną dla grzeszników śmierć. »Zmazawszy (...) przybiwszy go do krzyża.« (Do Kolosensów 2:14)” (Strażnica 15.07 1936 s. 221-222).

         Należy też dodać. że zarówno w broszurze „Co jest prawda?” (1932), jak i w pozostałych cytowanych publikacjach (1932-1936), nie pada ani razu słowo „pal”, a najwyżej „drzewo”, które wtedy utożsamiano z krzyżem (patrz np. powyżej „Odbudowa świata”).

         Widać więc, że choć Towarzystwo Strażnica samo jakby ‘krytykowało’ pal poprzez swoją ilustrację w „Co jest prawda?”, to jednak po kilku latach przyjęło od liberalnych uczonych chrześcijańskich, czy może od racjonalistów, te rzekome narzędzie męki Jezusa. Również za ich ‘argumentami’ odrzuciło krzyż i przystąpiło do jego krytyki.