‘Symboliczne’ spożywanie ‘symboli’ przez Świadków Jehowy? (uzupełnienie)
‘Symboliczne’ spożywanie ‘symboli’ przez Świadków Jehowy? (uzupełnienie)
W artykule pt. ‘Symboliczne’ spożywanie ‘symboli’ przez Świadków Jehowy? wskazaliśmy, że Towarzystwo Strażnica aż do roku 1986 tekst J 6:51-56 odnosiło do klasy niebiańskiej. W pewien sposób łączono go ze spożywaniem symboli (emblematów) chleba i wina podczas Pamiątki obchodzonej przez Świadków Jehowy. Jednak w roku 1986 organizacja ta zmieniła swoją naukę i stwierdziła, że również klasa ziemska symbolicznie spożywa ciało i krew Pana. Oto słowa z rozdziału Kształtowanie się wierzeń (hasło Daty) ze skorowidza Towarzystwa Strażnica:
„1986, ‘wielka rzesza’ symbolicznie spożywa ciało i krew Jezusa (Jn 6:51-56)” („Skorowidz do publikacji Towarzystwa Strażnica 1986-2000” 2003 s. 96).
Ponieważ jedna z ważnych książek Świadków Jehowy ukazała się w dwóch wersjach, postanowiliśmy zobaczyć jak powyższa nauka została w niej przekazana. Chodzi tu o angielską edycję podręcznika pt. „Prowadzenie rozmów na podstawie Pism”. Tak się właśnie składa, że jedna wersja ukazała się w roku 1985, a druga w roku 1989. Czyli pierwsze wydanie zaistniało, gdy obowiązywała stara wykładnia Towarzystwa Strażnica o J 6:51-56, a drugie wydanie ukazało się już po korekcie wykładni z roku 1986.
Oto porównanie w tabeli obu edycji znanego podręcznika. Zaznaczamy, że tekst z edycji angielskiej z roku 1989 oddajemy według polskiej wersji z roku 2001 („Prowadzenie rozmów na podstawie Pism”), natomiast słowa z edycji z roku 1985 przekazujemy według własnego tłumaczenia.
Reasoning From the Scriptures 1985 (brak ed. polskiej) | Reasoning From the Scriptures 1989 (ed. polska 1991, 2001) |
CoJezusmiałnamyśli,kiedywypowiadałsłowaz Jana6:53-57? (…) A zatem Jezus musiał tu mieć na myśli, że jedzenie i picie chleba oraz wina symbolizowało jego ciało i jego krew (jw. s. 263). Tekst ang.: So what Jesus had in mind must have been the eating and drinking of bread and wine that symbolized his flesh and his blood (jw. s. 263).
| CoJezusmiałnamyśli,kiedywypowiadałsłowaz Jana6:53-57? (…) A zatem Jezus musiał tu mieć na myśli jedzenie i picie w sensie symbolicznym - przez przejawianie wiary w wartość jego doskonałej ofiary ludzkiej (por. Jana 3:16; 4:14; 6:35, 40) („Prowadzenie rozmów na podstawie Pism” ed. 2001 s. 182-183; por. ed. 1991 s. 183; ed. ang. 1989 s. 263). |
Czyz Jana6:53,54niewynika,żetylkospożywającytesymboledostąpiążyciawiecznego? Jana 6:53, 54: „Jezus rzekł do nich: ‚Zaprawdę, zaprawdę wam mówię: Jeżeli nie jecie ciała Syna Człowieczego i nie pijecie jego krwi, nie macie życia w sobie. Kto spożywa moje ciało i pije moją krew, ten ma życie wieczne, a ja go wskrzeszę w dniu ostatnim’”. (To jedzenie i picie musi być rzecz jasna traktowane symbolicznie, tak jak Wieczerza Pańska; w przeciwnym razie bowiem oznaczałoby pogwałcenie prawa Bożego względem spożywania krwi. Zobacz Rodzaju 9:4; Dzieje 15:28, 29). Zwróćmy uwagę, że ci, którzy spożywają emblematy chleba i wina są osobami dostępującymi nagrody życia przez zmartwychwstanie. Jest tak dlatego, że muszą oni porzucić swoje ludzkie życie aby osiągnąć nagrodę niebiańskiego życia z Chrystusem. Jednak przy innej okazji Jezus wskazał, iż inne osoby okazujące w niego wiarę "przenigdy nie umrą" (Jana 11:25, 26). Objawienie 7:9, 10, 14 opisuje te żyjące w późniejszych czasach osoby jako tych, którzy odnoszą korzyść z krwi Baranka i którzy przeżyją wielki ucisk na ziemi. A co oznacza 'posiadanie życia w sobie' z Jana 6:53? Najwyraźniej chodzi o coś wiele większego niż zwykłe życie wieczne. Zwrot ten w tekście greckim jest bliskoznaczny do tego, co znajdujemy w Jana 5:26, gdzie poruszono kwestię mocy Jezusa we wzbudzaniu z martwych. W przekładzie NE w Jana 5:26 czytamy: "Bo jak Ojciec ma w sobie moc życiodajną, tak ma i Syn wskutek daru Ojca". Zatem Ci, którzy są objęci posiadaniem 'życia w sobie' na podobieństwo Chrystusa, będą mieli udział wraz z nim w udzielaniu ludzkości życiodajnych dobrodziejstw na podstawie ofiary okupu. - Rzym. 6:23; 1 Kor. 15:45. (jw. s. 268). | Czyz Jana6:53,54niewynika,żetylkospożywającytesymboledostąpiążyciawiecznego? Jana 6:53, 54: „Jezus rzekł do nich: ‚Zaprawdę, zaprawdę wam mówię: Jeżeli nie jecie ciała Syna Człowieczego i nie pijecie jego krwi, nie macie życia w sobie. Kto spożywa moje ciało i pije moją krew, ten ma życie wieczne, a ja go wskrzeszę w dniu ostatnim’”. Rzecz jasna to jedzenie i picie musi być symboliczne, w przeciwnym razie bowiem oznaczałoby pogwałcenie prawa Bożego (Rodz. 9:4; Dzieje 15:28, 29). Warto jednak zaznaczyć, że wypowiedź Jezusa zapisana w Jana 6:53, 54 nie miała związku z ustanowieniem Wieczerzy Pańskiej. Nikt z jego słuchaczy nie miał wówczas pojęcia o uroczystości, podczas której chleb i wino miałyby przedstawiać ciało i krew Chrystusa. To postanowienie zostało wprowadzone w życie mniej więcej rok później, a relacja apostoła Jana o Wieczerzy Pańskiej rozpoczyna się w Ewangelii noszącej jego imię siedem rozdziałów dalej, to znaczy w rozdziale 14. Jak w takim razie można ‛jeść ciało Syna Człowieczego i pić jego krew’ w sposób symboliczny, jeśli nie przez udział w spożywaniu chleba i wina podczas Pamiątki? Zwróćmy uwagę na to, że według wypowiedzi Jezusa ci, którzy w ten sposób jedzą i piją, będą mieli „życie wieczne”. A co Jezus powiedział o woli swego Ojca wcześniej, w wersecie 40, gdy wyjaśniał, co ludzie muszą czynić, by osiągnąć życie wieczne? Oświadczył, że „każdy, kto widzi Syna i w niego wierzy, [będzie] miał życie wieczne”. A zatem sam rozsądek podpowiada, że symboliczne ‛spożywanie ciała Jezusa i picie jego krwi’ polega na okazywaniuwiary w zbawczą moc ciała i krwi, które Jezus złożył w ofierze. Taka wiara jest wymagana od wszystkich, którzy chcą osiągnąć pełnię życia, czy to z Chrystusem w niebiosach, czy w raju na ziemi („Prowadzenie rozmów na podstawie Pism” ed. 2001 s. 230-231; por. ed. 1991 s. 230; ed. ang. 1989 s. 268). |
Widzimy z powyższego, że o ile w starszej wersji omawianej książki, w jakiś sposób łączono słowa J 6:51-56 z rzeczywistym spożywaniem i Pamiątką, to w nowszej edycji wyrugowano takie znaczenie tych słów.
W starszej książce nie łączono tych wersetów z klasą ziemską, a odnoszono je tylko do klasy niebiańskiej, zaś w nowszej skupiono się raczej na zastosowaniu ich do klasy ziemskiej Świadków Jehowy.
Widzimy też, że w starszej wersji słowa o „posiadaniu życia w sobie” (J 6:53) odnoszono tylko do klasy niebiańskiej (por. podobnie Strażnica Rok C [1979] Nr 12 s. 14). Później (w 1986 r.), gdy zmieniono naukę, odniesiono je również do klasy ziemskiej i dlatego może ona teraz symbolicznie ‘spożywać’ ciało i krew Jezusa. Oto porównanie tych nauk:
„Ktokolwiek wraz z Chrystusem w niebie dysponuje takim ‘życiem w sobie’, będzie mógł udostępniać innym dobrodziejstwa człowieczej ofiary Chrystusa. (…) Kiedy zmartwychwzbudzeni duchowi Izraelici będą już w niebie mieli ‘życie w sobie’, nie będą dłużej potrzebowali karmić się ciałem Jezusa ani pić jego krwi (Jana 6:53)” (Strażnica Rok C [1979] Nr 12 s. 14, 15-16);
„Dlatego zwrot ‛mieć życie w sobie’ w Ewangelii według Jana 6:53 odnosi się do wszystkich, którzy otrzymają bezkresne życie - czy to w niebie, czy na ziemi (Jana 6:48-51)” (Strażnica Nr 18, 2003 s. 31; por. Strażnica Rok CVII [1986] Nr 3 s. 13-14).
Z powyższego wynika, że aby zezwolić szeregowym głosicielom na „symboliczne spożywanie ciała i krwi Jezusa”, Towarzystwo Strażnica musiało wpierw zmienić swoją interpretację słów o „posiadaniu życia w sobie” (J 6:53), które do roku 1986 odnoszono tylko do pomazańców. Wraz z zastosowaniem ich do klasy ziemskiej, automatycznie może ona „symbolicznie spożywać ciało i krew Jezusa”. Szkoda, że tylko „symbolicznie spożywać”, ale może przyjdzie czas, że zwykli głosiciele będą mogli i swoje „symbole” Pamiątki spożywać, nie tylko „symbolicznie”.
Ciekawostką jest fakt, że do nowego (ang.) słownika biblijnego z roku 1988 Towarzystwo Strażnica dodało też słowa, których nie było w starszym słowniku (Aid to Bible Understanding 1971 s. 1077-1078). Oto ten fragment, który zanegował odnoszenie słów z J 6:51-57 do Pamiątki:
„Powyższym argumentom nie zaprzeczają bynajmniej słowa z Jana 6:51-57. Jezus nie omawiał wtedy Wieczerzy Pańskiej, którą przecież ustanowił dopiero jakiś rok później. ‛Spożywanie’ i ‛picie’ są w tym sprawozdaniu symbolami okazywania wiary w Jezusa Chrystusa, co wynika z wersetów 35 i 40” („Wnikliwe poznawanie Pism” 2006 [ang. 1988] t. 2, s. 1037).
Widzimy że słowa te, są podobne do dostawionych w książce pt. „Prowadzenie rozmów na podstawie Pism” z roku 1989 (ang.) i 1991 (pol.).
Na koniec składam podziękowanie Markowi Boczkowskiemu, za pomoc w przygotowaniu powyższego materiału.