Wielka Piramida w nauczaniu J. F. Rutherforda! (cz. 2)
Wielka Piramida w nauczaniu J. F. Rutherforda! (cz. 2)
W pierwszej części tego artykułu omówiliśmy książki i broszury Towarzystwa Strażnica z lat 1917-1930, w których nauczano o Wielkiej Piramidzie. W tej części przedstawiamy czasopisma tej organizacji, w których podejmowano ten temat.
Wielka Piramida w czasopismach z lat 1917-1930
Jak zauważymy w przytaczanych publikacjach prezes Towarzystwa Strażnica J. F. Rutherford nie tylko powielał naukę swego poprzednika, ale ją nawet rozwinął i rozpropagował. Wielka Piramida była przez wiele lat jego jednym ze sztandarowych tematów. Czasopisma Towarzystwa Strażnica o wiele częściej podejmowały ten temat niż książki i broszury tej organizacji.
Strażnica (1917-1928)
W czasopiśmie Strażnica, za czasów prezesa J. F. Rutherforda (1917-1942), wielokrotnie pisano o Wielkiej Piramidzie, która potwierdzała różne daty (606, 1874, 1878, 1914, 1918, 1919). Widziano w niej Bożą budowlę i wspomniano miniaturę umieszczoną na grobie C. T. Russella:
„(...) pomiary Wielkiej Piramidy, które potwierdzają nauczanie biblijne, że rok 1878 określił początek żniw Wieku Ewangelii (...) żniwa zakończą się 40 lat później, a mianowicie na wiosnę roku 1918 A. D. (...) mamy więc kilka miesięcy, podczas których możemy pracować zanim nadejdzie wielka noc, kiedy żaden człowiek nie będzie mógł pracować” (ang. Strażnica 01.10 1917 s. 6149 [reprint]);
„Synowie Boży, spłodzeni do Boskiej natury, wstępują do szkoły Chrystusowej, aby tam ćwiczyć się w karności, w znoszeniu prób i doświadczeń, jakie mają stwierdzić ich miłość, wierność i lojalność względem Pana. To wyobrażone jest w Wielkiej Piramidzie” (Strażnica 15.07 1919 s. 216 [ang. 01.07 1919 s. 200]).
„(...) którzy jako żywe kamienie budują się pod kierownictwem Chrystusa, wielkiego głównego, narożnego i węgielnego kamienia – który sam jest jako obraz doskonałej piramidy (Zobacz 1 Tom 3 Wykład i 3 Tom 10 Wykład)” (Strażnica 01.12 1919 s. 365 [01.10 1919 s. 302]).
„Czytelnicy Strażnicy przypominają sobie opis Wielkich Piramid, zamieszczony w tem piśmie i w Wykładach Pisma Świętego. Wiedzą też że na budowę ich użyto potwornie wielkich kamieni, by były »świadectwem dla Pana śród krain Egiptu«, jak powiada prorok Izajasz” (Strażnica 01.01 1921 s. 12 [ang. 15.12 1920 s. 377]).
„Wszystko zdaje się niezbicie potwierdzać, że ta świątynia, Sfinks i piramidy połączone z niemi tem podziemnym przejściem, jak również okoliczne piramidy, z wyjątkiem Wielkiej Piramidy, zbudowane były na polecenie Szatana, z tem wyraźnym celem, aby odwrócić umysły ludzkie od »świadectwa dla Pana« i aby zaślepić je na cele Boskie” (Strażnica 01.01 1921 s. 12 [ang. 15.12 1920 s. 377]).
„Stąd też większość ludzi dzisiaj ma przekonanie że wszystkie piramidy egipskie są grobowcami umarłych, a zatem Szatan osiągnął swój cel przez zbudowanie fałszywej piramidy, odwrócił bowiem uwagę ludzkości od prawdziwego znaczenia Wielkiej Piramidy, która wzniesiona była pod nadzorem Pana” (Strażnica 01.01 1921 s. 13 [ang. 15.12 1920 s. 378]).
„Wiedzieli oni, że byliśmy Chrześcijanami i że przybyliśmy oglądać Wielką Piramidę, wytłumaczyliśmy im też, w możliwie najprostszych słowach, nieco o znaczeniu tej budowli i że królestwo Pana, któremu ta piramida niema daje świadectwo, jest już przed nami. Słuchali tego z wielką ciekawością” (Strażnica 01.01 1921 s. 14 [ang. 15.12 1920 s. 379]).
„W poniedziałek trzydziestego pierwszego, kiedy to przypada rocznica przemiany Brata Russell’a do chwały, przyjaciele zgromadzili się po południu na cmentarzu, gdzie odbyto posługi ku uczczeniu jego pamięci, które trwały krótko z powodu nieprzyjaznego stanu powietrza. Zgromadzeni otrzymali mały upominek w postaci widoku gruntu i kamiennej piramidy na grobie” (Strażnica 01.01 1922 s. 3 [ang. 15.12 1921 s. 371]).
„Kiedy się owe siedmdziesiąt lat zaczęło
W tym wypadku idzie o datę rozpoczęcia się siedmdziesięci-letniego spustoszenia Judei, oraz rozstrzygnięcia czy to było spustoszenie czy niewola. Sprawa ta wystawia wiarę niektórych na próbę. Wyjaśnione to jest całkowicie i dostatecznie przez Pastora Russella w jego »Nadszedł Czas«, stronice 52, 53, oraz szczegółowo w napisanem przez doktora Johna i Mortona Edgara dziele »Przejścia Wielkiej Piramidy«, Tom II, strony 29-37; do tych dwóch dzieł odsyłamy naszego czytelnika. (...) Owe siedmdziesiąt lat były latami spustoszenia, nie niewoli. Wskazują na to zapiski historyczne Pisma Świętego (...) owe siedmdziesiąt lat nie zaczęło się aż dopiero po obaleniu ostatniego króla Sedekjasza, w roku 606 przed Chrystusem...” (Strażnica 15.07 1922 s. 211-212 [ang. 01.06 1922 s. 163-164]).
„W gankach Wielkiej Piramidy Gizeh zgodność jednego lub dwóch pomiarów z chronologią obecnej prawdy mogłaby być przypadkowa, lecz zgadzanie się ze sobą całych tuzinów pomiarów dowodzi, że ten sam Bóg obmyślił zarówno plan jak i piramidę - a jednocześnie dowodzi także prawdziwość chronologji. (...) Na podstawie takich i licznie odpowiadających sobie faktów - w zgodzie z najlepszemi prawami jakie są znane nauce - stwierdzamy, że: Biblijnie, naukowo i historycznie chronologia obecnej prawdy jest zgodna z prawdą ponad wątpliwość. Jej wiarygodność stwierdzona została datami i wypadkami lat 1874, 1914 i 1918. (...) Wiele lat temu Pastor Russell rozważał gruntownie to wszystko i oświadczył w artykule, który niedługo przedrukujemy, że zmiana o jeden rok zburzyłaby cały system chronologiczny” (Strażnica 01.08 1922 s. 236 [ang. 15.06 1922]).
„Nie potrzeba dodawać: świadectwo Wielkiej Piramidy, »kamienny świadek« Pański, w które Brat Russell wyraził swoją niezachwianą wiarę w swej ostatniej wzmiance o tym pomniku, w swoim nowym wstępie do Tomu III, coś na jeden miesiąc przed swoją śmiercią – zupełnie się sprzeciwia nowym (?) zapatrywaniom chronologicznym »Heralda«. Lecz oczywiście pisarzom »Heralda« świadectwo Piramidy jest teraz niepotrzebne. Odrzucili je na bok tak samo, jak Brat Henninges z Australji uczynił przed nimi w nieco podobnych okolicznościach. Dlaczego to pisarze »Heralda« tak usilnie pragną obalić chronologję Brata Russella, która jest prawdziwą chronologją Biblji i potwierdzającem świadectwem Piramidy? Pragną oni rzucić hańbę na pracę »dyspensacyjną« prowadzoną teraz pod nadzorem STRAŻNICY. To jest powód tego” (Strażnica 01.11 1922 s. 334 [ang. 15.08 1922 s. 254]).
„Nie wszystkim z poświęconych znany jest cały układ chronologiczny obecnej prawdy. Z tego powodu, oraz dlatego, że buduje to i budzi natchnienie u każdego stworzenia w Jezusie Chrystusie, gdy się przypomina rzeczy Boże, przeto w artykule niniejszym przedstawiamy kilka danych od Boga paralelizmów (równoległych okresów czasu) chronologicznych. Wiele z dociekań, za pomocą których zostały one odkryte, przeprowadzili zmarły Brat Dr. John Edgar i Brat Morton Edgar, w Glasgowie, Szkocja, i ogłosili w swojej książce »Przejścia Wielkiej Piramidy, Tom 2«. Fundament położył Pastor Russell w pierwszych trzech tomach Wykładów Pisma Św.” (Strażnica 01.01 1923 s. 3 [ang. 15.11 1922 s. 355]).
„Świątynia Boża nadatnie i ślicznie jest wyobrażona przez Wielką Piramidę; wierzchni lub węgielny kamień wyobraża naszego Pana. Zanim budowniczy Piramidy mogli zrozumieć, że kamień ten był kształtem całej budowy, z konieczności musiał być przez nich odrzucony. (...) Gdy Wielka Piramida została ukończona, był to śliczny budynek i radością dla całego Egiptu” (Strażnica 15.08 1923 s. 248 [ang. 15.08 1923 s. 249]).
„Pan mówi (Ezech. 5:5), że Izrael postanowiony jest w pośrodku narodów. (...) Słowo to jest tak prawdziwe teraz, jak było w dniu Ezechyjela, chociaż, jak każdy szkolny chłopiec wie, że mapa świata jest dzisiaj o wiele inna, niż wówczas ją sobie wyobrażano. Piazzi Smyth powiada, że wielka Piramida Egiptu jest środkiem ziemi na świecie, i jeśli wielkie odległości na świecie, będą wzięte w rachubę, ziemia izraelska wydawać się będzie leżącą w stosunkowo małej tylko odległości od tej Piramidy. – Tom III, WYKŁADÓW PISMA ŚWIĘTEGO, stronice 364-369” (Strażnica 15.10 1923 s. 315 [ang. 15.09 1923 s. 281]).
„Wyjście z Egiptu nastąpiło w roku 1615 przed Chrystusem (B, stron. 44; Przejścia Piramidy Tom 2, stron. 15)” (Strażnica 01.11 1923 s. 332 [ang. 01.07 1920 s. 203]).
„Podręczniki Studjów Bibijnych
(...) Przyjdź Królestwo Twoje, opisuje uwielbienie Kościoła i ustanowienie królestwa Mesjaszowego Zawiera także rozdział o Wielkiej Piramidzie w Egipcie;...” (Strażnica 01.11 1923 s. 334 [ang. 01.11 1923 s. 334]).
„Miłość: Czem jest ten kamień na samym wierzchołku przy piramidzie, tem jest miłość dla doskonałego charakteru, rozwiniętego przez Jehowę. Jak żadna piramida nie byłaby zupełną bez tego kamienia na wierzchu; tak żaden charakter nie mógłby się nazywać Chrystusowym bez miłości” (Strażnica 15.06 1924 s. 183 [ang. 15.06 1924 s. 184]).
„Chwała i stanowisko po prawej stronie Ojca jest przedstawione przez piramidę k, poziom K. Strona 254, paragraf 3 mówi: »W czterdzieści dni po zmartwychwstaniu Jezus wstąpił do majestatu na wysokościach – linja boskiej chwały, K (piramida k)«. (...) Osobista chwała Jezusa w naturze boskiej przedstawiona jest przez piramidę i, a dodatkowa chwała, iż jest drugim władcą po Jehowie i Najwyższym Kapłanem w majestacie niebios, jest wyobrażony przez piramidę k. Proces oddzielenia, lub stan jaki się otrzymuje przy oddzieleniu »pszenicy« od »kąkolu« jest wyobrażony przez piramidę s; bez wierzchołka wzniesiona osobista chwała świętych przez piramidę r; i wspaniałe niebiańskie zaślubiny, gdy Chrystus i Jego Ciało będą połączone i wprowadzone na stanowisko jako ziemski Prorok, Kapłan i Król, wyobrażony jest przez piramidę w.” (Strażnica 15.03 1925 s. 96 [ang. 01.02 1925 s. 47]).
„Wielka Piramida Egiptu, stojąca jako milczące i nieożywione świadectwo Pana, jest posłańcem; i jej świadectwo przemawia z wielkiem krasomówstwem odnoście Boskiego planu (Izajasz 19:19, 20)” (Strażnica 15.06 1925 s. 180 [ang. 15.05 1925 s. 148]).
Interesująca jest też argumentacja Towarzystwa Strażnica na podstawie schodów Wielkiej Piramidy, które miały potwierdzać wydanie nowego czasopisma pt. Złoty Wiek w roku 1919. Oto te dywagacje tej organizacji:
„Wszyscy oni [przewodnicy] twierdzą, że materyał przywieziono i że budowa schodów i żelaznych podpór zaczęła się z początkiem lipca 1919-go roku a praca ukończona została około 1-go października 1919-go roku. Piszącemu niniejsze natychmiast przyszło na myśl, że właśnie około 1-go lipca, 1919 powzięto myśl wydawania Złotego Wieku, a pierwszy numer ukazał się 1-go października, 1919. Złoty Wiek zwiastował i nadal zwiastuje że czas restytucji już nadszedł, że stary świat się skończył i że nowy się zaczyna, oraz, że miliony ludzi z obecnie żyjących nigdy nie umrą” (Strażnica 01.01 1921 s. 14 [ang. 15.12 1920]).
Od roku 1917 aż do roku 1927 w wielu angielskich Strażnicach znajdziemy reklamy książki pt. Przyjdź Królestwo Twoje, z zaznaczeniem, że omawia ona też Wielką Piramidę. Oto jedne z ostatnich, które reklamowały wspomniane dzieło opisujące interesującą nas piramidę:
ang. Strażnica 15.03 1926 s. 82;
ang. Strażnica 15.04 1926 s. 114;
ang. Strażnica 01.11 1926 s. 334;
ang. Strażnica 01.11 1927 s. 334.
Wielka Piramidę opisuje też, lub wspomina, wiele innych angielskich Strażnic, których polskich odpowiedników nie posiadamy:
ang. Strażnica 01.02 1917 s. 6042 (reprint);
ang. Strażnica 01.04 1917 s. 6067 (reprint);
ang. Strażnica 01.10 1917 s. 6148 (reprint);
ang. Strażnica 01.12 1917 s. 6180 (reprint);
ang. Strażnica 15.03 1919 s. 6408 (reprint);
ang. Strażnica 15.05 1919 s. 6435-6436 (reprint);
ang. Strażnica 15.11 1919 s. 352;
ang. Strażnica 15.12 1919 s. 370;
ang. Strażnica 01.02 1920 s. 39;
ang. Strażnica 01.10 1921 s. 303;
ang. Strażnica 15.05 1926 s. 159;
ang. Strażnica 15.04 1928 s. 125.
Warto też zaznaczyć, że na łamach Strażnicy, aż do roku 1929, reklamowano dzieła C. T. Russella, nauczające o Wielkiej Piramidzie (patrz Strażnica 01.11 1929 s. 322 [ang. 01.11 1929 s. 322]).
Wielka Piramida – manipulacja dawnym tekstem
Oto przykład pewnej manipulacji związanej z Wielką Piramidą. W poniższej wypowiedzi z roku 1975 zacytowano J. F. Rutherforda z kongresu w Lipsku w roku 1922. Wskazano, że Rutherford skrytykował „pomnik »Bitwy Narodów«”, twierdząc, że nie jest on słupem z Iz 19:19.
Owszem wspomniał on, że „wywodzi się od Diabła i że jest dziełem jego sprzymierzeńców i popleczników, demonów”, ale nie napisano ani słowem, że wtedy nauczano, iż tym słupem z Iz 19:19 jest Wielka Piramida!
Oczywiście w kilka lat później, bo przy końcu roku 1928 i ją tak nazwano, prawie identycznie, jak ten pomnik! Właśnie Strażnica z roku 1922, podając wydarzenia z Lipska, referuje, że tym słupem była wtedy dla Rutherforda Wielka Piramida:
„Pomnik w Lipsku wzniesiony został wskutek ambicji człowieka, na którego wpływ swój wywarł wielki nieprzyjaciel. Niema powodu, dla którego Jehowa miałby wznosić pomnik na świecie pod koniec wieku Ewangelicznego. Istnieje słuszny powód dlaczego chciał mieć pomnik wzniesiony w Egipcie, Wielką Piramidę, na długo przed rozpoczęciem się ery Chrześciańskiej; a gdy przyjdzie czas na wyjawienie tajemnic tego pomnika badaczom proroctw Boskich, to okaże się, że potwierdza on twierdzenia proroków oraz plan Boski dla zbawienia i wybawienia człowieka. Wielka Piramida dostarczy tedy dodatkowych dowodów ku wzmocnieniu wiary Chrześcianina” (Strażnica 01.11 1922 s. 292 [ang. 15.08 1922 s. 244]).
Oto zaś zmanipulowana relacja, ukazana w angielskim Roczniku Świadków Jehowy 1974 (s. 91-92) i w polskiej broszurze z tym materiałem z roku 1975:
„Największym wydarzeniem roku 1922 był w Niemczech kongres w Lipsku odbywający się w dniach 4 i 5 czerwca. Towarzystwo wybrało Lipsk jako najodpowiedniejsze miejsce dla tego kongresu w Niemczech. Bracia, mieszkający przeważnie w Saksonii, byli niezamożni i nie zdołaliby opłacić dalekiej podróży. Lipsk był faktycznie odpowiednim miejscem dla kongresu. Przewidziano, że w poniedziałek rano brat Rutherford będzie odpowiadał na pytania. Wśród pytań, zgłoszonych wcześniej listownie, jedno było szczególnie interesujące. Dotyczyło pomnika »Bitwy Narodów«, wzniesionego na pamiątkę bitwy, jaka miała miejsce sto lat wcześniej w okolicach Lipska i uroczyście poświęconego w roku 1913. Pytanie dotyczące tego pomnika brzmiało w skrócie mniej więcej tak: »Czy werset z Izajasza 19:19 dotyczy tego pomnika? Czytamy tam: ‘Dnia onego stanie ołtarz Pański wpośród ziemi Egipskiej, a słup wystawiony będzie Panu przy granicy jego«. – Gd. Należy tu zaznaczyć, że trzy lata wcześniej, podczas zgromadzenia w Lipsku w roku 1919, bracia oglądali ten pomnik »Bitwy Narodów«. Po południu tego dnia brat Alfred Decker, »starszy z wyboru«, a później zagorzały przeciwnik prawdy, wygłosił wykład, w którym usiłował dowieść, że ten pomnik został rzeczywiście wspomniany jako słup w proroctwie Izajasza 19:19. Na tą uroczystą okazję zaproszono również budowniczego pomnika, tajnego radcę Thieme oraz współpracujących z nim architektów, aby udzielili odpowiednich wyjaśnień. Brat Rutherford przed udzieleniem odpowiedzi najpierw sam obejrzał ten pomnik. Później otwarcie wyjaśnił zgromadzonym, że słowa Izajasza 19:19 wcale nie dotyczą tego pomnika, który swoje powstanie zawdzięcza niebywałej ambicji człowieka znajdującego się pod wpływem wielkiego przeciwnika. Nie ma żadnego powodu, dla których Jehowa miałby pobudzać do wznoszenia takiego pomnika na ziemi przy końcu wieku ewangelii. Każda część tego monumentu wskazuje na to, że wywodzi się od Diabła i że jest dziełem jego sprzymierzeńców i popleczników, demonów, skłaniających ludzi do wzniesienia takiego »pomnika głupoty«. Niemiecki cesarz miał kiedyś nadzieję, że będzie mógł jeszcze powiedzieć: »W tym miejscu stał kiedyś Napoleon, który chciał zawojować cały świat, lecz zamiary jego zawiodły, – a teraz stoi tu niemiecki cesarz, który również chciał zawojować świat i którego zamiar uwieńczony został powodzeniem, wobec czego cały świat musi paść mu u stóp«” (Działalność świadków Jehowy w Niemczech w czasach nowożytnych 1975 s. 12).
Złoty Wiek (1919-1928)
Drugie czasopismo Świadków Jehowy, to znaczy Złoty Wiek, również wielokrotnie nauczało o omawianej piramidzie.
J. F. Rutherford i Towarzystwo Strażnica nie tylko przedstawiali swoje wyliczenia dotyczące lat 1925-1926, ale potwierdzali je wymiarami Wielkiej Piramidy. Opisywano też ją w powiązaniu z Plejadami. Oto przykładowe teksty dotyczące tej problematyki:
„Kamień u szczytu piramidy jest węgielnym kamieniem, i sam w sobie stanowi doskonałą piramidę. Inni członkowie ciała zatem muszą podporządkować się pod Chrystusa, który jest węgielnym kamieniem, jak to pięknie pokazuje Wielka Piramida w Egipcie. Zobacz Izajasza 19:19” (ang. Złoty Wiek 30.07 1924 s. 703).
„Stosownie do tego, powinniśmy oczekiwać, że rok 1926 będzie, chronologicznie rzecz biorąc, początkiem wielkiego Jubileuszu dla całego świata, podczas którego każdy syn Adama, który będzie tego chciał, będzie mógł stać się wolnym człowiekiem, i powrócić do posiadłości swego ojca, do dziedzictwa ziemskiego, oraz do doskonałości umysłu i ciała. Zamiast okresu jednego roku, antytypem będzie 1000 lat, podczas których Chrystus Pan będzie Królem nad całą ziemią (Zachariasza 14:9). Jeśli to jest wskazane w Piramidzie, powinniśmy oczekiwać tego w powiązaniu z Jego zmartwychwstaniem, wniebowstąpieniem i powrotem, w celu ustanowienia Jego królestwa. Byłoby to także po Jego specjalnej pracy z Kościołem, zobrazowanej przez nagłe zamknięcie Wielkiej Galerii na południowym jej końcu” (ang. Złoty Wiek 31.12 1924 s. 221; por. ang. Złoty Wiek 21.05 1924 s. 537, w którym jest prawie identyczny tekst, ale ze zmienionym jednym fragmentem: „podczas których Chrystus Pan będzie odpowiedzialny za całe dzieło”).
„Zatem widzimy, że Wielka Galeria dochodzi do ostatniego chronologicznie obrazowego roku 1925; począwszy od jesieni 1924 roku, i ten obrazowy rok przerodzi się w Wielki Światowy Jubileusz, począwszy od jesieni 1925 roku. (…) Biblia i Wielka Piramida są zupełnie paralelne” (ang. Złoty Wiek 31.12 1924 s. 222; por. s. 221).
„Błogosławieństwa restytucji są blisko związane ze zmartwychwstaniem Chrystusa; stąd data R.P. 32.25, jako wskazana przez położenie ››studni‹‹, jako logiczny punkt w mierzeniu czasu. Wszystkie wymiary korytarzy są dokonane w kierunku środka podłogi, chyba, że podano inaczej. ››Studnia‹‹ kończy się przy bocznej ścianie, i dlatego ma 21 łokci, licząc od środka podłogi Wielkiej Galerii. Otwór ››studni‹‹jest nierówny i asymetryczny i ma szerokość około 26 łokci, zatem należy rozpocząć pomiary od środka otworu. Ten środek ma 39 łokci wzwyż, licząc od pionowej linii ściany północnej. Skoro pełna długość Wielkiej Galerii wynosi 1,815.25 łokci, to pozostaje doliczyć l,776.25. Zatem zaczynamy od środka ››studni‹‹ jako R. P. 32.25. Do tego dodajemy 21 łokci ku środkowi podłogi; następnie 1,776.25 wzwyż do ››stopnia‹‹ przy górnym końcu pochyłej podłogi; następnie dodajemy 36 łokci, odstęp wzwyż od ››stopnia‹‹, potem poziomo od krawędzi południowej ściany, w miejscu jej największej długości, 61 łokci, co daje sumę (32.25 plus 21 plus 1,776.25 plus 36 plus 61) 1,926.50 brytyjskich łokci, lub 1,924.50 łokci Piramidy. Innymi słowy, 1,924.50 lat dobiega w połowie R. P. 1925. To by wskazywało, że specjalne dzieło Kościoła Wieku Ewangelii można będzie w tym czasie uznać za zakończone. Wówczas rozpocznie się specjalne dzieło dla świata. (...) Biblia i Wielka Piramida są zupełnie paralelne” (ang. Złoty Wiek 21.05 1924 s. 538; por. s. 537).
„Następnie stanowisko Plejad w czasie dokończania Wielkiej piramidy w Egipcie – owego kamiennego świadka Bożego – jest doniosłą cechą tej wybitnej budowy” (Złoty Wiek 01.06 1926 s. 372).
„Wedle przypuszczenia Melchizedek był jednym z królów pasterzy, którzy wkroczyli do Egiptu i zbudował tam około roku 2170 przed nar. Ch. Wielką Piramidę, znaną od wieków jako jeden z siedmiu cudów świata” (Złoty Wiek 01.06 1926 s. 383).
„Położenie Plejad podczas budowy Wielkiej Piramidy – tego kamiennego świadectwa Objawień Boga, odegrało ważną rolę” (Złoty Wiek 01.01 1927 s. 217).
Także wiele innych angielskich czasopism, wydawanych za czasów J. F. Rutherforda, uczyło o Wielkiej Piramidzie:
ang. Złoty Wiek 22.12 1920/05.01 1921 s. 198;
ang. Złoty Wiek 19.01 1921 s. 232-237 (obszerny wykład J. F. Rutherforda);
ang. Złoty Wiek 11.05 1921 s. 475;
ang. Złoty Wiek 14.09 1921 s. 760;
ang. Złoty Wiek 13.09 1922 s. 785;
ang. Złoty Wiek 14.05 1923 s. 356;
ang. Złoty Wiek 18.07 1923 s. 649;
ang. Złoty Wiek 10.10 1923 s. 27;
ang. Złoty Wiek 21.05 1924 s. 519-538 (wykład W. Van Amburgha);
ang. Złoty Wiek 01.07 1924 s. 616;
ang. Złoty Wiek 10.09 1924 s. 793;
ang. Złoty Wiek 31.12 1924 s. 205-222 (wykład W. Van Amburgha);
ang. Złoty Wiek 01.07 1925 s. 626-627;
ang. Złoty Wiek 07.04 1926 s. 433-434;
ang. Złoty Wiek 30.06 1926 s. 631;
ang. Złoty Wiek 28.07 1926 s. 682;
ang. Złoty Wiek 22.09 1926 s. 817;
ang. Złoty Wiek 06.10 1926 s. 12;
ang. Złoty Wiek 20.10 1926 s. 49;
ang. Złoty Wiek 03.11 1926 s. 71;
ang. Złoty Wiek 17.11 1926 s. 114;
ang. Złoty Wiek 23.02 1927 s. 340;
ang. Złoty Wiek 18.05 1927 s. 532;
ang. Złoty Wiek 13.07 1927 s. 672.
W latach 1928-1929 nadal w angielskim czasopiśmie Złoty Wiek reklamowane było dzieło C. T. Russella pt. Przyjdź Królestwo Twoje, które zawiera obszerny rozdział „Świadectwo Kamienia Bożego jako świadka i proroka którym jest Wielka Piramida w Egipcie” (Przyjdź Królestwo Twoje 1919 [1891] s. 351). Oto czasopisma zawierające reklamy tomu trzeciego i pozostałych dzieł mówiących o piramidzie:
ang. Złoty Wiek 25.01 1928 s. 288;
ang. Złoty Wiek 02.05 1928 s. 512;
ang. Złoty Wiek 27.06 1928 s. 640;
ang. Złoty Wiek 30.10 1929 s. 96.
W polskim odpowiedniku tego czasopisma wspomniane Wykłady Pisma Świętego, uczące o Wielkiej Piramidzie, reklamowano aż do roku 1930 (patrz Złoty Wiek 15.07 1930 s. 224).
Podsumowanie
Widzimy z powyższego, że J. F Rutherford był tym, który przez wiele lat podtrzymywał i propagował naukę o Wielkiej Piramidzie, aż do końca roku 1928 (w polskich publikacjach nawet do roku 1930).
Po tym, gdy w roku 1925 nie zmartwychwstali prorocy Starego Testamentu, zwani „książętami”, przeniósł on z czasem swe zainteresowanie na inną budowlę, to znaczy na Beth-Sarim, po polsku nazywany Domem Książąt. Wybudowano go w roku 1929, a więc zaraz po odrzuceniu Wielkiej Piramidy.
Ten okazały budynek służył J. F. Rutherfordowi aż do śmierci w roku 1942, gdyż oczekiwani prorocy nie pojawili się.
Dopiero w kilka lat po jego pochowaniu w grobie sprzedano to kompromitujące świadectwo, tak jak wcześniej odrzucono Wielką Piramidę, którą utożsamiono z tworem szatana, a wcześniej uważano za Bożą budowlę.
Gwałtowne zwalczanie Wielkiej Piramidy przez J. F. Rutherforda, rozpoczęte pod koniec roku 1928, opisaliśmy w osobnym artykule pt. Wielka Piramida we wspomnieniach Towarzystwa Strażnica.
Natomiast szczegółowo wykładnię o piramidzie zawarliśmy w długim artykule pt. Które nauki Towarzystwa Strażnica potwierdza do dziś i poświadczała kiedyś Wielka Piramida? (cz. 1-3).
Na zakończenie przedstawiamy jedną z charakterystycznych wypowiedzi, która padła, gdy odrzucano Wielką Piramidę:
„Następnie Djabeł umieścił wiedzę w martwym kamieniu, który może być słusznie nazwany Biblją djabelską, a nie kamiennym świadkiem Bożym” (Strażnica 01.01 1929 s. 8 [ang. 15.11 1928 s. 344]).